เสียงส่วนใหญ่ คือ ความถูกต้อง
ในระบอบ ประชาธิปไตย เสียงส่วนใหญ่คือความถูกต้อง คือเสียงสวรรค์ แต่พวกเผด็จการทรราชพยายามบิดเบือนสัจธรรมข้อนี้อยู่เสมอ เรามายืนยันความถูกต้องกันเถิด
แต่ในความจริงเสียงข้างมากไม่ได้หมายความว่าถูกเสมอไปเช่น..
"อัครสาวกเบื้องซ้ายของพระพุทธเจ้าคือใคร ระหว่าง พระมหาโมคคัลลานะ กับ พระสารีบุตร"ถ้า 19 คนตอบว่า พระสารีบุตร คืออัครสาวกเบื้องซ้าย และอีก 1 คนตอบว่า พระมหาโมคคัลลานะ คืออัครสาวกเบื้องซ้าย ผู้ที่ตอบเหมือนกันทั้ง 19 คน ถือว่าเป็นเสียงข้างมากตอบผิดหมด และมีเพียง 1 คนเท่านั้นที่ตอบถูก
ส่วนตัวแล้วบ้างครั้งก็คิดว่าตัวเองเป็นคนที่ถูกเสมอเพราะอ่านมากรู้มากแต่้บางครั้งก็ไม่ใช่คือเรื่องบางเรื่องมันไม่จำเป็นว่าต้องถูกเสมอไปเพราะเรามีให้เลือกถูกกับผิดมันจึงเกิดการแบ่งแยกสร้างความแตกร้าวเพราะถ้าเชื่อว่าตัวเองนั้นถูกก็จะไม่ฟังคนอื่นแต่อีกด้านท่านอื่นก็ยอมเชื่อในความคิดของตัวเองเช่นกันมันจึงต้องหาหลักฐานมาสู้กันพอตัวเองแพ้ก็ เกิดการเสียหน้าและมองกันไม่ติด เป็นต้นเหตุของความเกลียดชังอันที่ิจริงเรื่องบ้างเรื่องถ้าเราไม่ยึดถือแต่เปลี่ยนเป็นพบกันคนละครึ่งทางความแตกแยกไม่เกิดเพราะทุกฝ่ายก็ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ การพบกันครึ่งทางนั้นดีที่สุดไม่จำเป็นต้องคำนึกถึงว่าผิดหรือถูกแค่ยืนอยู่บนกฏเดียวกันและพบกันครึ่งทาง
จึงสรุปได้ว่า เสียงส่วนใหญ่อาจจะไม่ใช่ความถูกต้องเสมอไปเพราะเราควรนึกถึงหลักเหตุผลตามความจริง จึงควรหันหน้ามาคุยกันมากกว่าที่จะยึดว่าใครถูกหรือผิด
